با توجه به منابع تاریخی بر اساس اجماع و نقل قول سینه به سینه برزگان بر اساس مهاجرت ها و عین صداقت و به اصطلاح تاریخ شفاهی گفته می شود و اگر همین تاریخ های شفاهی مکتوب بشوند بصورت دست نوشته ها و اسناد کتبی گاها" بصورت سنگ نوشته ها و گاها" در قبرستانها  و اجماع عرفی بصورت یک منابع تاریخی قابل استناد می باشد بطوریکه تاریخ دهکرد قبل از شناسنامه منطقه ای بوده که کرد های از منطقه ای گیلان غرب بعلت شجاعت کردهای مهاجر و کوچنده به منطقه اتابکان لر بزرگ در سرزمینی زیر فرودگاه فعلی شهرکرد بنام دشت گیلونی یا شط گیلونی ساکن شدند

 دو طایفه روحی و بنی طالبی از مرد مان شجاع کرد های کوچنده هستند که اجداد انها روح الله و طالب بود اند که بر همین اساس هم فامیل انها نشات گرفته است و فامیل دیگر انها به منطقه طاقانک رفته بنام فامیلهای خدا دادی گروهی از کرد های کوچنده به منطقه دزک رفته بنام فامیلهای حسینی های دزک   که ارتباط و همراهی مهاجرت انها مبهم است  و به علت شجاعت انان در مقابل دختر اتابکان لر بزرگ واقع تلخ تاریخی اتفاق افتاد که در هنگام جلوس دختر اتابکان لربزرگ بر اساس تشریفات عرفی مقرر بود که در مقابل ان گوسفندی ذبح شود و لی بعلت جسارت بنی طالبی ها بجای گوسفند سگی  قربانی شد بعد که دختر اتابکان از قصد انها مطلع می شود دستور به قتل انها را داد و شب در خواب امامزاده دو معصوم را می بینید که از قتل انها صرفنظر و اقدام به احداث مسجد اتابکان لر در دهکرد قدیم بنا می شود و اسم مسجد هم بنام امام صادق (ع) تغییر نام یافت پس بنیانگذاران دهکرد به این نام شهرت یافت . و بعد از انها گروهی از طایفه ترکان دره شوری در کوه جهان بین بنام چال ترکان مستقر می شوند به مرور زمان در منطقه دشت دی دهکرد سکنه یافته یافته اند و معروفند به طایفه گله داران دهکرد ی و انان هم فقط با قوم بختیاری معاشرت فرهنگی و کوچی و و ازدواج فامیلی داشته اند بطوریکه تنها قومی که در استان به بختیاری ها نزدیک هستند گله داران دهکردی ( طایفه ترکان ) و گله داران قهفرخی و گروهی از سادات قهفرخی بنام میر فروغی ها می باشند که توسط بختیاری ها به جعفر اباد رفته اند و روستای جعفر اباد را بنا نهادند   و الان هم مثل عشایر بختیاری چوقای بختیاری را بر تن داردند و نسبت به موسیقی و اداب و رسوم بختیاری علاقه وافری دارند .

 و علاوه بر انها طایفه های بختیاری در منطقه دهکرد قدیم ساکن شده اند و صفر پور های دهکرد از ناغان ؛ طایفه شیرانی هستند بطوریکه این طایفه بختیاری از خیرین مدرسه ساز دهکرد هستند و چلگردی ها و بهداروند ها ؛ و کیانی ها که اسیاب داشته اند  و اولاد کل اسکندر فامیل های اسکندری و مبینی ها از منطقه ایذه مالمیر باغملک امده و مردمان برجسته   هستند   و همچنین طایفه استکی ها که از اورگان ساکن شدند که مردمانی مذهبی و انقلابی بوده که ادبیات انقلاب را اولین بار در سطح استان نشر و گسترش داند و سه شهید بزرگوار تقدیم انقلاب نموده و از نخبگان و ذخیر های اعتقادی ایل بختیاری بوده و مورد اکرام رهبر فرزانه انقلاب هستند و مردم شریف دهکرد هم احترام خاصی به انها قائل هستند  و   منجمله سادات حسینی که از مالکان دهکرد بوده و مورد احترام مردم دهکرد و ایل بختیاری که زن دوم ایشان از طایفه شالو بختیاری بوده است و این سادات جلیل القدر سادات حسینی و زمانی ها و هاشمی ها و ال معصوم ... .... در زمان حکومت صفویه بعلت گسترش شیعه همراه ایل بختیاری در اصفهان از قزوین به منطقه دهکرد مشرف شدند

 و معروف به سادات قزوینی هستند و ایت الله حسینی دهکردی اصالتا" از سادات قزوین و سکنه دهکرد هستند و هم چنین گروهی از رئیسی های دهکرد و مشرف های دهکرد از دامغان خراسان جهت ترویج فرهنگ دینی به دهکرد مشرف شدند بطوریکه طایفه سیاح های دهکرد از جهانگردان بودند جهت کاشیکاری مساجد منطقه استان از محلات قم مهاجرت نمودند . در خصوص اینکه اقای دکتر ساکنیان از اینجا نب استناد تاریخی خواسته اند به عرض این استاد فرهیخته و بزرگوار می رساند که انها در زمان حکومت صفویه بعلت تمرد از منصوبین صفویه در منطقه بلوک غرب اصفهان ( کوهرنگ ) از توف اسپید به منطقه دهکرد کوچانده و گروهی از انها به سوادجان بنام فامیل خسروی ها ساکن شده اند و بعلت صداقت مردم ان زمان و گروه سجلد بگیر چون ساکن شدند ساکنیان نام گذاری گردیده اند و همچنین مثل فامیل مقیمی ها که از چمگردان ساکن شدند فامیل مقیمی گرفته اند و همچنین کچوئی ها ی دهکردی که از کچویه امدند و همچنین بلالی های دهکرد که از منطقه بلداجی امده اند و همچنین علی یا ری ها و یخچالی ها و قادری ها و از مبارکه ساکن شدند و ادامه دارد ........... ./